Lasaña de berenxenas, mascarpone e alfábega

Pasou máis dun mes, e sigo co mesmo problema! As cousas diarias non me deixan moito tempo para escribir aquí e o que é peor: para cociñar :S Pero esta fin de semana puiden facer esta fantástica lasaña, que é vexetariana e ben doada de facer.

Levando tan poucos ingredientes, é importante que sexan de calidade: berenxenas ben frescas, pasta boa (se a podedes comprar seca e cocer aínda mellor que na receita), alfábega fresca (vendéna en case todas as grandes superficies e en moitas froiterías), tomate fritido con pouco azucre,  aceite de oliva virxe extra e queixo tipo emmental, parmesano ou manchego (ollo cos paquetes preparados que só poñen "gratinado" ou "mix horno", non pon queixo porque efectivamente non é queixo). A receita na que me inspirei (a miña é unha versión máis sinxela) levaba requeixo, pero eu non o puiden atopar cando precisaba, de todos os xeitos, o cambio por mascarpone foi moi satisfactorio.

Ingredientes (para 4 ou 5 racións)

2 berenxenas grandeiras

8 placas de lasaña pre-cocida

600 ml. de prebe de tomate fritido

350 gr de queixo mascarpone

20-30 follas de alfábega fresca

100 gr de queixo relado para gratinar

Aceite de oliva virxe extra

Sal

  1. Pelamos (eu optei por deixarlle un chisco de pel, isto vao ao gusto) e cortamos as berenxenas en rodas de 2 cm aproximadamente.
  2. Nunha tixola grande botamos unha culler de aceite de aceite de oliva, agardamos a que queza e imos colocando as rodas ata que douren. Dámoslle a volta e cando estean polo outro lado retiramos e repetimos a operación ata que non queden máis rodas.
  3. Prequecemos o forno a 180º, arriba e abaixo.
  4. Nunha fonte grande estendemos 3 culleres de tomate fritido e colocamos 4 placas de lasaña.
  5. Poñemos as rodas de berenxena, o mascarpone (é un pouco díficil de estender, paciencia), a metade das follas de alfábega, un pouco de aceite de oliva e sal, coma nesta foto:
  6. Engadimos tomate fritido por riba (4 ou 5 culleres) e repetimos o paso anterior e rematamos co resto do tomate e o queixo de gratinar.
  7. Cocemos no forno durante 30 ou 40 minutos, ata que o queixo estea un pouco torradiño.
  8. Deixamos repousar 20 minutos e servimos. Estará máis boa ao día seguinte: se podedes, agardade deixándoa no frigorífico.

Qué vos parece? Se queredes probar outras lasañas, temos esta receita de Lasaña rápida de grelos

by xamon

Risotto de pemento e queixo de cabra

Os risottos son uns pratos que me gustan moito, e penso que non son tan populares como deberían. Pode ser que sexa porque moita xente pensa que é difícil, pero non é o caso, como xa demostramos con esta receita de risotto queixo e viño branco. Como tantas outras receitas, só precisa un chisco de paciencia.

Para facelos é recomendable usar un arroz especial, das variedades Arborio ou Carnaroli, podense atopar fácilmente en tendas a granel e grandes superficies. Son arroces de gran pequecho e que soltan moito almidón, o que contribúe á textura cremosa. Se non podedes compralo, usade un arroz normal de gran redondo, dos de paella ou arroz con leite.

Ingredientes (para 3 ou 4 racións)

250 gr de arroz arborio (ou arroz redondo)

Un litro de caldo de verduras

2 pementos vermellos

70 gr. de queixo rulo de cabra

Un allo porro grandeiro

Un dente de allo

4 culleres de aceite de oliva virxe

Media culleriña de tomiño

Unha semente de caiena (opcional)

Dous beliscos de sal

  1. Nunha tixola moi grande, ou nunha pota de base grande, quecemos o aceite de oliva e botamos o allo porro cortado moi finiño e os pementos cortados en dadiños pequenos. Cocemos a lume medio ata que comecen a estar translúcidos.
  2. Botamos o arroz e remexemos cunha culler de pau ata que comece a estar translúcido tamén. Engadimos o sal e o tomiño (e a caiena, se procede).
  3. Engadimos 200 ml de caldo e remexemos ben ca culler de pau. Cando absorba o líquido, engadimos máis.
  4. Repetirmos a operación ata que non quede caldo: levará uns 20-25 minutos.
  5. Apagamos o lume e botamos o queixo en faragullas, remexendo ben.
  6. Servímolo quente.

Que aproveite!

 

by xamon

Gratín de cabaza con mozarella

Despois dunhas semanas moi apuradas e sen tempo de actualizar, volvemos cunha receita de cabaza,  que aínda se atopa de tempada! Este é un gratín moi doado de facer, unha receita de orixe italiana que atopei no marabilloso libro "Las verduras de mmuchas maneras" de Karen Leiz (que foi un súper agasallo de Nadal).

Para que sexa máis doado, recoméndovos que merquedes a parte superior da cabaza, a que ten máis carne e menos sementes, porque é mello para facer rodas do mesmo grosor. Lembrade quitarlle a pel, restos de semente, etc. Se vos gusta a cabaza (ou cabacú, como lle chaman nalgunhas zonas), botádelle un ollo a estas sopa de cabaza con ameixas ou a esta crema rubia de verduras.

Ingredientes (para 3 ou 4 racións)

600 gr de cabaza en rodas de 2 cm de grosor.

250 gr. (dous paquetes) de mozzarella

Dúas latas de tomates triturados

100 gr de queixo parmesán relado

1 cebola grande

4 ou 5 culleres de aceite de oliva

1 culleriña de azucre

Fariña

Tomiño

Aceite de xirasol para fritir

Sal e pementa negra moída

  1. Cortamos a cebola ben picada e sofritimola na tixola co aceite de oliva ata que comece a dourar.
  2. Engadimos os tomates triturados, un belisco de sal, o azucre e un pouco de pementa. Remexemos ben e deixamos cocer a lume medio 15 ou 20 minutos.
  3. Prequecemos o forno a 200º.
  4. Botar fariña nun prato fondo e pasar as rodas de cabaza por ela, sacundíndoas despois para que só quede unha capa fina.
  5. Quecemos o aceite de xirasol nunha tixola grande e fritimos a cabaza ata que comece a estar marrón (ollo, non negra). Retirámolas a un prato con papel absorbente e botámoslles un chisco de sal por riba.
  6. Untamos unha fonte para forno cunha culler de aceite de oliva. Nela colocamos a metade das rodas de cabaza, e botamos a metade do mollo de tomate.
  7. Estendemos a metade da mozzarella en láminas, engadindo tomiño por riba e un pouco do queixo parmesán relado. Repetimos a operación.
  8. Cocemos no forno durante 20 minutos, e servimos ben quente.

Que aproveite!

by xamon

Pasta con gambas e allo porro

Esta semana traemos unha receita ben doada de facer, que agadardamos que teña tanto éxito coma a de pasta con espinacas e mascarpone, unha das máis lidas do blog! Para facela non hai que comprar ingredientes exóticos, só leva porros, gambas e limón, mailo sal, a pementa e o aceite para facer o rustrido. É importante que os porros estean ben frescos, só imos utilizar a parte branca e verde claro. A parte escura, a das follas, pódese aproveitar para facer caldo, dálle un sabor moi rico.

Podedes usar a pasta que queirades, lembrade cocela ben! Desta vez usei unha pasta de algas de Bubela Artesá, un proxecto moi interesante que elabora pastas e cervexas en Lugo. Podedes ver os seus puntos de venda nesta ligazón.

Ingredientes (para dúas ou tres racións)

200 gr. de pasta

250 gr. de gambas peladas

2 porros grandes

Zume de medio limón

Reladura dun limón

3 ou 4 culleres de aceite

Sal e pementa

Queixo relado (opcional)

  1. Cocemos a pasta segundo as instruccións do fabricante. Retírámola ao un bol cando estea lista.
  2. Lavamos os porros, cortámolos pola metade horizontalmente, logo cada metade en dúas pero verticalmente, e cortamos tiriñas ao longo.
  3. Quecemos o aceite nunha tixola grande, cando estea quente botamos o porro e deixámolo a lume medio, remexendo de cando en vez ata que comece a dourar.
  4. Botamos as gambas, un pouco de sal e de pementa e deixamos cocer un par de minutos.
  5. Engadimos o zume e a reladura de limón e cocemos ata que as gambas estean ben feitas.
  6. Engadimos a pasta e deixamola quecer un chisco co rustrido.
  7. Servimos quente, cun pouco de queixo relado.

Que aproveite!

by xamon

Gnocchi de ricotta e espinacas

Estes gnocchi son un pouco especiais, xa que en vez de estar feitos a base de pataca, son unhas boliñas rebozadas en fariña e logo cocidas estilo bolos do pote. Son típicos da rexión da Toscana, onde se coñecen coma "gnudis", que significa nus, xa que parecen o recheo dos raviolis, pero sen a pasta. É unha receita sinxela, pero leva bastante tempo, así que mellor deixala para a fin de semana ou días libres que teñades por aí.

Como nesta casa somos moi fans da comida italiana, xa temos un pequeno arquivo de receitas, se a vós tamén vos gusta, botádelle un ollo a estes arancinis de lacón e queixo, á pasta con grelos e salchichas ou a estes spaguetti á amatriciana.

Ingredientes (para 2 racións)

Medio quilo de espinacas frescas, ou un cuarto de conxeladas.

250 gr. de ricotta

1 ovo

50 de queixo "Parmiggiano"

15 gr. de manteiga

Un dente de allo

Un chisco de noz moscada moída.

Sal e pementa

Un prato de fariña "00" (a de facer pan)

Para acompañaren:

20 gr. de manteiga

Follas de salvia fresca, ou salvia seca

20 gr. de queixo relado

  1. Cocer as espinacas durante 5 minutos en auga fervendo con sal.
  2. Escoar todo o que se poida.
  3. Nunha tixola derretemos a manteiga e fritimos as espinacas durante 2 minutos. Deixamos arrefriar, e se sobra auga, escoámola. E importante que non quede líquido ningún.
  4. Cortamos as espinacas moi finas nunha táboa de madeira. Se aínda soltan líquido, apretádeas cas mans no fregadeiro.
  5. Nun cunco grande botamos as espinacas, o ovo, a ricotta, as especias e mailo queixo relado. Mesturamos ben para que todos os ingredientes queden repartidos.
  6. Preparamos un prato chan ca fariña, e outro sen fariña ao lado.
  7. Humedecemos as mans e facemos boliñas do tamaño dunha noz grandeira.
  8. Este paso require un chisco de paciencia: Rebozamos as boliñas na fariña e pasamolas ao prato limpo. Deixamolas repousar 10 min., volvémolas rebozar ca fariña e deixámolas no prato con fariña unha hora. Despois dámoslle unhas voltas sueves nas mans para que queden ben feitiñas e collan ben a fariña (ver foto de abaixo).
  9. Cocemos as boliñas en auga fervendo. En canto soban á superficie, retirámolas cunha escumadeira e botámolas nos pratos onde as imos servir.
  10. Derretemos a manteiga ca salvia e botámoslla por riba. Finalizamos co queixo relado!

Que aproveite!

 

by xamon