Galletas crocantes de cacaué
Unha das cousas que máis me gustan é mesturar salgado e doce, coma nesta receita. Estas galletas saen riquísimas, e van moi ben cun café con leite ou incluso acompañando a un xeado. Hai dúas cousas a ten en conta: se cambiades o unto por manteiga non van quedar tan crocantes, e os cacaués teñen que ser dos que veñen torrados e salgados, os de casca para pelares non valen (quedaría con moito menos sabor.
Se non vos convence este sabor, ou queredes probar cousas diferentes, pasádevos pola receita de galletas de arandos ou por esta das clásicas cookies de chocolate.
Ingredientes (para 24-28 unidades)
75 gramos de azucre moreno, máis un pouco para a cobertura.
100 gr de manteiga a temperatura ambiente
50 gr de unto de porco, a temperatura ambiente
175 de fariña de trigo
125 de cacaués salgados
Unha culleriña de fermento químico
Un ovo grandeiro
Unha culler de extracto de vainilla
Utensilios: batedora con triturador e variñas, papel de forno, espátula.
- Prequentar o forno a 190º.
- Nun bol grande, mesturar ca baterdora (cas variñas) o azucre, a manteiga, o unto, o ovo e o extracto de vainilla. Non cómpre darlle moitas voltas, con que quede mesturado vale ben.
- Engadimos a fariña e os cacahues. Ainda que pareza que queda moi espeso, é o propio desta masa.
- Poñemos o papel na bandexa do forno.
- Con dúas culleriñas, poñemos boliñas de masa, a unha distancia de 5 cm. Caberán 12 por quenda, máis ou menos. Neste punto pódense deixar como están e quedarán co centro máis tenro e os bordes crocantes (ver foto). Se queredes que queden crocantes de todo hai que aplastalas cunha espátula, e redondear os bordes para que non queden "pinchos" coma os desta foto (foi a quenda menos crocante):
- Botamos un pouco de azucre por riba e cocemos no forno durante 8-10 minutos. Lembrade que as galletas seguen a cocer un pouco ao sacalas, entón non pasa nada porque estean un pouco menos feitas na parte central.
- Deixamos arrefriar e gardámolas nun recipiente, estarán boas durante varios días. Son estupendas para acompañar o café ou unhas bolas de xeado de vainilla ou chocolate.
Cales son as vosas galletas favoritas? Que vos parece esta combinación doce/salgado?
Ensalada de quinoa, tomate, abacate e xarda
A quinoa é un ingrediente que non me inspiraba moito ao principio (canto tempo hai que está dispoñible, catro ou cinco anos? non sei) pero que cada vez uso máis porque en realidade é moi versátil. A que se vende en tendas ao granel adoita se máis cara (6€/quilo) pero o Lidl ten unha máis barata producida en España que ben vale para o que imos facer. Tamén podedes usala un ollo a esta quinoa con rustrido de lentellas, que fai moito avío para o día seguinte.
Os que sexades vexetarianos podedes cambiar a xarda por queixo feta, o que importa é o punto de salgado que lle dá á ensalada. Outra recomendación é usar un vinagre acedo ou zume de limón, xa que un de tipo doce (Módena) non fai tanto contraste e non queda tan rico.
Ingredientes (para dúas racións)
150 gramos de quinoa cocida
Un tomate grandeiro
Unha lata de xarda en aceite de oliva
Un belisco de sal
Aceite e vinagre ao gusto
Pementa negra (opcional)
- Cortamos o abacate pola metade longa, sacamos a carozo e retiramos a polpa cunha culler. Cortámolo en dados. Nota: É importante que todos os ingredientes estean a temperatura ambiente.
- Cortamos o tomate tamén en dados, sacamos a xarda da lata e esmagámola cun garfo para facer anacos coma os da foto.
- Repartimos a quinoa en dous pratos fondos, facendo un oco no medio para que quede máis bonito despois.
- Engadimos o tomate e o abacate, e despois a xarda (ou queixo feta, se optades pola opción vexetariana).
- Botamos un pouco de aceite e vinagre, sal e pementa ao gusto.
- Servimos!
Que vos parece? Usades moito a quinoa? Para que cousas? Deixade a resposta nos comentarios, ou no noso Twitter.
Fermentando té na casa
Sabiades que se pode fermentar o té? Eu non, e cando oin falar da kombucha, unha bebida típica da zona de Manchuria, en China, tampouco o pensei moito no tema. O caso é que estase a facer popular pouco a pouco e un día un amigo comentoume que tiña un cultivo de sobras e así foi como me puxen co tema.
Neste caso, o té fermentase cun disco que parece un fungo, pero en realidade é unha colonia de lévedos e bacterias, coñecido coma scoby (do inglés symbiotic culture of bacteria and yeast). O resultado é unha bebida levemente gaseosa que sabe un pouco a sidra, está moito máis rica do que o seu aspecto suxire. Ten un pouco de alcol, pero non chega ao 1%.
Para facer a kombucha precisades té, azucre e un cultivo cun pouco de kombucha anterior. Véndense deshidratados por Internet, pero se preguntades en tendas ecolóxicas quizá vos poidan avisar de alguén que volo dea. Cada vez que facemos unha fermentación sae unha colonia nova, pero a vella pódese usar varias veces, así que pronto estará o mundo cheo delas :D
É importante que o té que usedes non leve engadidos, vale té verde, roxo ou negro, pero sen aceites nen froitas nen nada diso. A receita sería así (puxen varias fotos porque o proceso é fascinante e noxento a partes iguais, están ao final do artigo).
Ingredientes para litro e medio de kombucha:
Litro e medio de auga
4 ou 5 bolsiñas de té
100 - 125 gr. de azucre
Unha colonia "scoby" e un pouco de kombucha xa feita
- Fervemos a auga e apagamos o lume.
- Cando deixe de ferver, engadimos o té e deixámolo estar segundo as instruccións do fabricante.
- Engadimos o azucre e remexemos ata que disolva. Deixamos enfriar ata que acade temperatura ambiente.
- Botamos a mestura nun recipiente de cristal, e colocamos o scoby: Pode quedar flotando ou fundir, non pasa nada en ningún dos casos.
- Tapamos o recipiente e colocamoslle unha rolla limpa ou un pano de papel por riba e tensamola cunhas gomas elásticas.
- Deixámolo nun sitio aireado, sen luz directa e cunha temperatura estable que non baixe dos 18 graos. Detrás ou enriba da neiveira adoita ser bo sitio.
- Agardamos unha semana, destapamos e apartamos un pouco o scoby (que xa serán dous) e probamos cunha palla de plástico para ver se nos gusta o sabor. Cantos máis días estea, máis ácida e gaseosa quedará.
- Cando teñamos o sabor desexado, gardamos os scobys nun tupperware con 100 ml da kombucha. Iso pódese gardar no frogorífico, así estará en estado "durminte" ata a vindeira vez que queiramos facer kombucha. Poden quedar posos, é normal e pódense beber, pero se queredes que quede "limpo", pasádeo por un escoador de tea, dos de facer café de pota.
- Aguanta unha semana na neveira, máis ou menos, servímolo frío ou do tempo!
Que vos parece? Fariades kombucha na casa?
PD: Aproveito este artigo para facer publi de Radio Liverdade, onde colabora o amigo da kombucha (grazas Emilio!), é unha radio comunitaria de Ourense que ten programas ben interesantes :)
Lasaña de berenxenas, mascarpone e alfábega
Pasou máis dun mes, e sigo co mesmo problema! As cousas diarias non me deixan moito tempo para escribir aquí e o que é peor: para cociñar :S Pero esta fin de semana puiden facer esta fantástica lasaña, que é vexetariana e ben doada de facer.
Levando tan poucos ingredientes, é importante que sexan de calidade: berenxenas ben frescas, pasta boa (se a podedes comprar seca e cocer aínda mellor que na receita), alfábega fresca (vendéna en case todas as grandes superficies e en moitas froiterías), tomate fritido con pouco azucre, aceite de oliva virxe extra e queixo tipo emmental, parmesano ou manchego (ollo cos paquetes preparados que só poñen "gratinado" ou "mix horno", non pon queixo porque efectivamente non é queixo). A receita na que me inspirei (a miña é unha versión máis sinxela) levaba requeixo, pero eu non o puiden atopar cando precisaba, de todos os xeitos, o cambio por mascarpone foi moi satisfactorio.
Ingredientes (para 4 ou 5 racións)
2 berenxenas grandeiras
8 placas de lasaña pre-cocida
600 ml. de prebe de tomate fritido
350 gr de queixo mascarpone
20-30 follas de alfábega fresca
100 gr de queixo relado para gratinar
Aceite de oliva virxe extra
Sal
- Pelamos (eu optei por deixarlle un chisco de pel, isto vao ao gusto) e cortamos as berenxenas en rodas de 2 cm aproximadamente.
- Nunha tixola grande botamos unha culler de aceite de aceite de oliva, agardamos a que queza e imos colocando as rodas ata que douren. Dámoslle a volta e cando estean polo outro lado retiramos e repetimos a operación ata que non queden máis rodas.
- Prequecemos o forno a 180º, arriba e abaixo.
- Nunha fonte grande estendemos 3 culleres de tomate fritido e colocamos 4 placas de lasaña.
- Poñemos as rodas de berenxena, o mascarpone (é un pouco díficil de estender, paciencia), a metade das follas de alfábega, un pouco de aceite de oliva e sal, coma nesta foto:
- Engadimos tomate fritido por riba (4 ou 5 culleres) e repetimos o paso anterior e rematamos co resto do tomate e o queixo de gratinar.
- Cocemos no forno durante 30 ou 40 minutos, ata que o queixo estea un pouco torradiño.
- Deixamos repousar 20 minutos e servimos. Estará máis boa ao día seguinte: se podedes, agardade deixándoa no frigorífico.
Qué vos parece? Se queredes probar outras lasañas, temos esta receita de Lasaña rápida de grelos
Pastel de allo porro, queixo de San Simón e noces
Gustaríame actualizar máis a cotío, pero ultimamente cando teño tempo non teño gañas de me poñer co ordenador e viceversa... Esta semana imos cunha receita ben sinxela que fai moito avío eses días que non nos queremos complicar moito a vida. É importante que o allo porro vaia cortado moi fino, do contrario tarda moito en cocer e pode repetir despois de comelo. A masa de follado póde facerse a man, pero é moi traballoso así que a mellor opción é comprala na sección de refrixerados. Unha moi recomendable é a do Lidl.
O das noces é unha combinación bastante obvia que se me ocorreu despois do allo porro, pero tamén se poden cambiar por outros tipos de queixo, touciño entrefebrado, atún, uviñas pasas, etc. Se queredes ler máis ideas de pratos sinxelos con masas, tendes esta quiche de brócoli, lacón e cebola seca, ou este saboroso calzone de pera, queixo gorgonzola e touciño
Ingredientes para 2 racións (para facermos prato único, se vai de entrante saen 4)
Un paquete de masa de follado rectangular
Un allo porro mediano
90 gr de queixo San Simón relado
Unha presa de noces
3 culleres de aceite de oliva virxe extra
Un belisco de sal
- Prequecemos o forno a 180º.
- Sacamos o follado da neveira para que quede a temperatura ambiente.
- Lavamos e cortamos o allo porro en rodas o máis finas que poidamos. O verde pódese gardar para facer un caldo e con el unha crema de verduras.
- Estendemos o follado co seu papel e pinchámolo todo cun garfo agás as beiras (que quede un ou dous cm. de "marco")
- Estendemos uniformemente o allo porro cas mans. Botamos dúas culleres de aceite de oliva.
- Botamos o queixo San Simón, as noces o sal e o resto do aceite.
- Cocemos no forno (co calor enriba e abaixo) durante 20 min, ou ata que estea ben dourado polo marco.
- Servimos quente ou gardámolo para o día seguinte :)
Que aproveite!
