As mellores madalenas?
Idesme perdoar o titular pouco específico, pero de todas as receitas de madalenas que fixen, estas son as que máis me gustan: de sabor e de textura, son marabillosas! Ademáis teñen a vantaxe de que non hai que bater moito nin repousar a masa no frigorífico.
A receita e unha adaptación dunha que vin no Instagram de Aliter dulcia, un obradoiro de Xixón que ten moitas e moi boas receitas. Eu usei metade de fariña de millo, pero podedes cambiala por arroz ou castaña, ou facelo todo con fariña triga, como máis vos guste.
Ingredientes (para 24 unidades)
360 ml. de aceite de oliva virxe extra
300 gramos de azucre, máis un chisco para a cobertura
6 ovos
175 gr de fariña de trigo
175 de fariña de millo
13 gr de fermento químico
Un belisco de sal
Un chisco de canela ou noz moscada
Reladura dun limón (opcional)
Utensilios: batedora de variñas, cápsulas de papel, moldes de madalenas (de silicona ou de metal).
- Prequecemos o forno a 225º, arriba e abaixo.
- Bater os ovos co azucre a man. Non queremos que a mestura creza, con que estea ben homoxenea vale.
- Engadir o aceite de oliva e seguir batendo, despois botamos a fariña o fermento, o sal, a canela e a reladura de limón. Neste punto eu usei a batedora electrica cas variñas a velocidade mínima, porque é moi cansado bater tanto tempo a man.
- Encher as cápsulas de papel a unha altura de 3/4. Esparexer un pouco de azucre por riba ata facer unha costra finiña.
- Cocer no forno a media altura ata que a costra rompa e estean ben douradas. Levará uns 10 ou 15 minutos, dependendo do forno. É importante non abrilo, porque interrumpiría a "subida" das madalenas.
- Sacamos as madalenas e deixámolas arrefriar nunha bandexa de rexas, gardámolas nun recipiente hermético, estarán boas 3 ou 4 días, despois comenzar a secar.
Que aproveite!
Lasaña de berenxenas, mascarpone e alfábega
Pasou máis dun mes, e sigo co mesmo problema! As cousas diarias non me deixan moito tempo para escribir aquí e o que é peor: para cociñar :S Pero esta fin de semana puiden facer esta fantástica lasaña, que é vexetariana e ben doada de facer.
Levando tan poucos ingredientes, é importante que sexan de calidade: berenxenas ben frescas, pasta boa (se a podedes comprar seca e cocer aínda mellor que na receita), alfábega fresca (vendéna en case todas as grandes superficies e en moitas froiterías), tomate fritido con pouco azucre, aceite de oliva virxe extra e queixo tipo emmental, parmesano ou manchego (ollo cos paquetes preparados que só poñen "gratinado" ou "mix horno", non pon queixo porque efectivamente non é queixo). A receita na que me inspirei (a miña é unha versión máis sinxela) levaba requeixo, pero eu non o puiden atopar cando precisaba, de todos os xeitos, o cambio por mascarpone foi moi satisfactorio.
Ingredientes (para 4 ou 5 racións)
2 berenxenas grandeiras
8 placas de lasaña pre-cocida
600 ml. de prebe de tomate fritido
350 gr de queixo mascarpone
20-30 follas de alfábega fresca
100 gr de queixo relado para gratinar
Aceite de oliva virxe extra
Sal
- Pelamos (eu optei por deixarlle un chisco de pel, isto vao ao gusto) e cortamos as berenxenas en rodas de 2 cm aproximadamente.
- Nunha tixola grande botamos unha culler de aceite de aceite de oliva, agardamos a que queza e imos colocando as rodas ata que douren. Dámoslle a volta e cando estean polo outro lado retiramos e repetimos a operación ata que non queden máis rodas.
- Prequecemos o forno a 180º, arriba e abaixo.
- Nunha fonte grande estendemos 3 culleres de tomate fritido e colocamos 4 placas de lasaña.
- Poñemos as rodas de berenxena, o mascarpone (é un pouco díficil de estender, paciencia), a metade das follas de alfábega, un pouco de aceite de oliva e sal, coma nesta foto:
- Engadimos tomate fritido por riba (4 ou 5 culleres) e repetimos o paso anterior e rematamos co resto do tomate e o queixo de gratinar.
- Cocemos no forno durante 30 ou 40 minutos, ata que o queixo estea un pouco torradiño.
- Deixamos repousar 20 minutos e servimos. Estará máis boa ao día seguinte: se podedes, agardade deixándoa no frigorífico.
Qué vos parece? Se queredes probar outras lasañas, temos esta receita de Lasaña rápida de grelos
Galletas de millo á moda brasileira
Estas galletas coñécense en Brasil coma "biscoitos de fubá", e son desas receitas tan típicas que teñen miles de versións. Para facelas cómpre fariña de millo, pero non da que se fai o pan de millo (cada vez máis difícil de atopar, por certo) senón a peneirada para repostería, que se vende na maioría de supermercados e tendas de alimentación (tamén se pode comprar en Portugal co nome de fariña de fubá).
Os que seguides este blogue xa sabedes que lle dámos moi forte o tema de queiques e galletas, os que acabades de chegar, podédesvos pasar por esta receita de galletas de millo con chocolate, este queique de millo e mascarpone, ou estas espectaculare galletas veganas.
Ingredientes (para 14-15 pezas coma as da foto do final do artigo)
375 gr de fariña de millo
125 gr de fariña de trigo
125 gr de azucre
125 gr de manteiga tépeda
4 xemas de ovo
2 culleres de leite gordo (enteiro)
Unha culleriña de extracto de anís (opcional)
Un belisco de sal
Un chisco de azucre glas e canela en po mesturados, para decoraren.
- Mesturamos os ingredientes nun bol grande e mesturamos coas mans. Se quedase tan seco que non despega das paeredes do bol, podemos engadir un chisco máis de leite.
- Deixamos repousar 15 minutos no frigorífico.
- Prequecemos o forno a 170º, por riba e por baixo.
- Colocamos papel de forno nunha bandexa
- Cun trebello de bolas de xeado (se non tendes, usade dúas culleres para coller unha cantidade algo máis pequena que unha pelota de golf) facemos bolas e colocámolas na bandexa a 4 ou 5 cm unhas doutras. Esmagámos un pouco cun garfo para aplanalas.
- Cocemos durante 10 ou 15 minutos, ata que comecen a dourar por riba. Retirámolas a unha bandexa de reixas para que lles dea o aire por baixo.
- Mentres están quentes e na reixa, esparexemos o azucre e a canela por riba, ao gusto.
- Gardámolas nun recipiente hermético, aguantan de 3 a 6 días en bo estado dependendo da humidade do lugar.
Que vos parece? Fixestes a proba? Deixa a túa experiencia no comentarios, ou no noso Twitter.
Pastel de allo porro, queixo de San Simón e noces
Gustaríame actualizar máis a cotío, pero ultimamente cando teño tempo non teño gañas de me poñer co ordenador e viceversa... Esta semana imos cunha receita ben sinxela que fai moito avío eses días que non nos queremos complicar moito a vida. É importante que o allo porro vaia cortado moi fino, do contrario tarda moito en cocer e pode repetir despois de comelo. A masa de follado póde facerse a man, pero é moi traballoso así que a mellor opción é comprala na sección de refrixerados. Unha moi recomendable é a do Lidl.
O das noces é unha combinación bastante obvia que se me ocorreu despois do allo porro, pero tamén se poden cambiar por outros tipos de queixo, touciño entrefebrado, atún, uviñas pasas, etc. Se queredes ler máis ideas de pratos sinxelos con masas, tendes esta quiche de brócoli, lacón e cebola seca, ou este saboroso calzone de pera, queixo gorgonzola e touciño
Ingredientes para 2 racións (para facermos prato único, se vai de entrante saen 4)
Un paquete de masa de follado rectangular
Un allo porro mediano
90 gr de queixo San Simón relado
Unha presa de noces
3 culleres de aceite de oliva virxe extra
Un belisco de sal
- Prequecemos o forno a 180º.
- Sacamos o follado da neveira para que quede a temperatura ambiente.
- Lavamos e cortamos o allo porro en rodas o máis finas que poidamos. O verde pódese gardar para facer un caldo e con el unha crema de verduras.
- Estendemos o follado co seu papel e pinchámolo todo cun garfo agás as beiras (que quede un ou dous cm. de "marco")
- Estendemos uniformemente o allo porro cas mans. Botamos dúas culleres de aceite de oliva.
- Botamos o queixo San Simón, as noces o sal e o resto do aceite.
- Cocemos no forno (co calor enriba e abaixo) durante 20 min, ou ata que estea ben dourado polo marco.
- Servimos quente ou gardámolo para o día seguinte :)
Que aproveite!
Petisco de couveflor
Despois de facer hummus básico, hummus de lentella e tamén de cacaué, seguimos na nosa pesquisa de cousiñas gorentosas para petiscar ou tomar de entrante. Aínda que a cor non resulta moi atractiva, está moi rico e ademáis e lixeiro e doado de facer ;) Unha receita ideal para facer o día antes e levar de pique-nique.
Ingredientes (para 18 racións coma as da foto, aprox.)
250 gr de couveflor
100 gr de queixo crema
Unha culler de manteiga
Media culleriña de curri en po
Unha presa de noces ou de pasas (opcional, eu boteille noces)
1/4 dunha culleriña de sal
1/4 dunha culleriña de pementa moída
- Lavamos e cortamos a couveflor en anacos pequenos.
- Nunha tixola quecemos a manteiga a lume alto. Botamos a couveflor e baixamos o lume a intensidade media. Cocemos durante 5 minutos, remexendo de cando en vez cunha culler de pau, ata que a couveflor comece a dourar. Engadimos o sal, a pementa e o curri, cocemos un minuto máis. Retiramos e deixamos arrefriar.
- Nun bol poñemos o queixo crema e o contido da tixola ou as noces ou pasas cortadas, esmagamos todo cunha espátula de silicona (ou se queredes que quede máis fino, pasádelle a batedora, foi o que fixen eu).
- Podemos poñer un pouco máis de curri ou de pemento doce para decoraren. Servimos acompañado de pan de pita, torradas, crudités...etc. Aguanta dous ou tres días na neveira.
Que aproveite!
