Pastel de allo porro, queixo de San Simón e noces
Gustaríame actualizar máis a cotío, pero ultimamente cando teño tempo non teño gañas de me poñer co ordenador e viceversa... Esta semana imos cunha receita ben sinxela que fai moito avío eses días que non nos queremos complicar moito a vida. É importante que o allo porro vaia cortado moi fino, do contrario tarda moito en cocer e pode repetir despois de comelo. A masa de follado póde facerse a man, pero é moi traballoso así que a mellor opción é comprala na sección de refrixerados. Unha moi recomendable é a do Lidl.
O das noces é unha combinación bastante obvia que se me ocorreu despois do allo porro, pero tamén se poden cambiar por outros tipos de queixo, touciño entrefebrado, atún, uviñas pasas, etc. Se queredes ler máis ideas de pratos sinxelos con masas, tendes esta quiche de brócoli, lacón e cebola seca, ou este saboroso calzone de pera, queixo gorgonzola e touciño
Ingredientes para 2 racións (para facermos prato único, se vai de entrante saen 4)
Un paquete de masa de follado rectangular
Un allo porro mediano
90 gr de queixo San Simón relado
Unha presa de noces
3 culleres de aceite de oliva virxe extra
Un belisco de sal
- Prequecemos o forno a 180º.
- Sacamos o follado da neveira para que quede a temperatura ambiente.
- Lavamos e cortamos o allo porro en rodas o máis finas que poidamos. O verde pódese gardar para facer un caldo e con el unha crema de verduras.
- Estendemos o follado co seu papel e pinchámolo todo cun garfo agás as beiras (que quede un ou dous cm. de "marco")
- Estendemos uniformemente o allo porro cas mans. Botamos dúas culleres de aceite de oliva.
- Botamos o queixo San Simón, as noces o sal e o resto do aceite.
- Cocemos no forno (co calor enriba e abaixo) durante 20 min, ou ata que estea ben dourado polo marco.
- Servimos quente ou gardámolo para o día seguinte :)
Que aproveite!
Polenta fritida con cebola
A polenta cocida é un prato tan típico do norte de Italia, que os do Sur chaman aos do Norte polentones. Outro uso para esta especie de fariña de millo, ademáis de biscoitos coma este, é facer petiscos coma o que hoxe nos ocupa, moi sinxelo e saboroso para acompañaren mollo de tomate caseiro, queixo fundido ou coma guarnición de peixes ou carnes.
A polenta é bastante habitual nos supermercados e hipermercados, fixádevos que veña precocida, porque senón leva moitísimo máis tempo. Eu boteille cebola crocante da que venden feita, pero podemos cambiala por noces, atún, anaquiños de xamón, etc.
Ingredientes (para 4 ou 5 racións)
Medio quilo de polenta
Unha culleriña rasa de sal
100 gr de cebola seca
Aceite de xirasol para a tixola
- Cocemos a polenta segundo as instruccións do fabricante.
- Engadimos a cebola e estendemos nunha fonte rectangular, procurando que quede lisa por cima e cun grosor de 3-4 cm.
- Deixamos arrefriar.
- Cortamos o contido da fonde en rectangúlo de 8-10 cm de longo e 2-3 cm de largo.
- Quecemos un par de culleres de aceite na tixola, e poñemos os pauciños a dourar. Se vedes que se pegan, botádelle máis aceite. Repetimos por todos os lados.
- Colocámolos nun prato cun pano de papel para que absorva o exceso de aceite e servimos coa guarnición que nos apeteza.
Gratin de tomate e allo porro con queixo
Os que teñades tomates de horta de sobra, que sorte tendes! Esta semana temos unha receita para aproveitar os máis maduros (se non son de horta tamén valen, eh) nun marabilloso gratín que serve como acompañamento ou como prato lixeiro de seu, acompañados de pan torrado.
O queixo que usei para facer esta receita era unha mestura desas que veñen xa feitas, de gouda e gruyère. En realidade vale calquera queixo graxo pero non moito, un de San Simón relado na casa iría ben, ou incluso un do Cebreiro en faragullas. Se facedes unha versión diferente, deixadea nos comentarios, ou no Twitter, que sempre fai ilusión.
Receitas semellantes a esta: cabaza gratinada con mozzarella, berenxenas con queixo Afuega'l pitu ou barcas de cabaciña con queixo San Simón,
Ingredientes (para 4 racións de acompañamento, ou 2 pratos principais):
2 tomates maduros grandes
2 allos porros medianos
100 gr. de queixo relado
4 culleres de aceite
Sal e ourego ao gusto
- Prequecemos o forno a 180º.
- Lavamos e cortamos os tomates en dados. De cada tomate teñen que saír 12-16 pezas.
- Lavamos os allos porros e quitámoslles a capa exterior e a parte verde das follas. Córtamolos en vertical e se a bandexa é pequena, en horizontal, para que caiban.
- Untamos a bandexa do forno con 2 culleres de aceite (eu usei aceote en spray, que é máis práctico).
- Colocamos os allos porros e por riba deles, os tomates. Encaixamos todo para que non queden ocos.
- Botamos o resto do aceite, o sal e o ourego.
- Metemos a bandexa no forno e cocemos durante 45 minutos, remexendo de cando en vez.
- Cando as verduras esteán moi brandas e un pouco douradas, botamos o queixo por riba e deixamos cocer 5 ou 10 minutos máis, con calor só pola parte de arriba.
- Servímolo quente, ou gardámolo para o día seguinte.
Gnocchi de ricotta e espinacas
Estes gnocchi son un pouco especiais, xa que en vez de estar feitos a base de pataca, son unhas boliñas rebozadas en fariña e logo cocidas estilo bolos do pote. Son típicos da rexión da Toscana, onde se coñecen coma "gnudis", que significa nus, xa que parecen o recheo dos raviolis, pero sen a pasta. É unha receita sinxela, pero leva bastante tempo, así que mellor deixala para a fin de semana ou días libres que teñades por aí.
Como nesta casa somos moi fans da comida italiana, xa temos un pequeno arquivo de receitas, se a vós tamén vos gusta, botádelle un ollo a estes arancinis de lacón e queixo, á pasta con grelos e salchichas ou a estes spaguetti á amatriciana.
Ingredientes (para 2 racións)
Medio quilo de espinacas frescas, ou un cuarto de conxeladas.
250 gr. de ricotta
1 ovo
50 de queixo "Parmiggiano"
15 gr. de manteiga
Un dente de allo
Un chisco de noz moscada moída.
Sal e pementa
Un prato de fariña "00" (a de facer pan)
Para acompañaren:
20 gr. de manteiga
Follas de salvia fresca, ou salvia seca
20 gr. de queixo relado
- Cocer as espinacas durante 5 minutos en auga fervendo con sal.
- Escoar todo o que se poida.
- Nunha tixola derretemos a manteiga e fritimos as espinacas durante 2 minutos. Deixamos arrefriar, e se sobra auga, escoámola. E importante que non quede líquido ningún.
- Cortamos as espinacas moi finas nunha táboa de madeira. Se aínda soltan líquido, apretádeas cas mans no fregadeiro.
- Nun cunco grande botamos as espinacas, o ovo, a ricotta, as especias e mailo queixo relado. Mesturamos ben para que todos os ingredientes queden repartidos.
- Preparamos un prato chan ca fariña, e outro sen fariña ao lado.
- Humedecemos as mans e facemos boliñas do tamaño dunha noz grandeira.
- Este paso require un chisco de paciencia: Rebozamos as boliñas na fariña e pasamolas ao prato limpo. Deixamolas repousar 10 min., volvémolas rebozar ca fariña e deixámolas no prato con fariña unha hora. Despois dámoslle unhas voltas sueves nas mans para que queden ben feitiñas e collan ben a fariña (ver foto de abaixo).
- Cocemos as boliñas en auga fervendo. En canto soban á superficie, retirámolas cunha escumadeira e botámolas nos pratos onde as imos servir.
- Derretemos a manteiga ca salvia e botámoslla por riba. Finalizamos co queixo relado!
Que aproveite!
Chulas de cabaciña
As chulas son un dos xeitos máis saborosos de aproveitar sobras ou comida da que non temos moita cantidade. Estas son especialmente doadas de facer, e moi lixeiras!
Se queredes máis receitas con cabaciñas, (que cada vez están presentes en máis hortas do país), velaiquí tendes unha receita de pasta con cabaciñas, ou esta gorentosa coca con salchichas. Kukinhas moitas receitas con elas, a mín gustoume especialmente esta para facer unha torta salgada de cabaciñas.
Ingredientes (para 14-16 chulas)
650 gr. de cabaciñas
85 gr. de fariña de trigo
Unha cebola tenra (ca parte blanca e a verde)
2 ovos
2 culleres de queixo parmesán relado (opcional)
Crema agria para decoraren (opcional)
Aceite de oliva ou de xirasol
Sal e pementa negra ao gusto
- Lavamos e relamos a cabaciña nos ocos grandes do relador. Botámola nun escoados por riba dun bol con dous beliscos de sal, remexemos e deixamos repousar 10 minutos.
- Escoamos a cabaciñas cas mans, apretando para que saia líquido.
- Tiramos o líquido do bol e batemos os ovos cun chisco de pementa negra e sal. Neste punto podedes engadir o queixo parmensán.
- Botamos a cabaciña, a cebola cortada moi finiña e a fariña, mesturamos ben para que non queden grumos.
- Preparamos a tixola co aceite (a cantidade dependerá do graxosas que as queirades, pero con 4 ou 5 culleres é dabondo).
- Facemos as chulas poñendo 3 culleres da masa e aplastando, tendo conta de deixar espacio entre elas. Deixamolas cocer 2 ou 3 minutos por cada cara, ata que estean ben douradas.
- Botámolas nun prato cuberto de papel de cociña, engadímoslle un pouco de sal por riba e servímolas quentiñas, con ou sen crema agria.
Que aproveite!
