Galletas de espelta, dátiles e améndoas
O trigo de espelta, tamén chamado trigo vermello, vén collendo moita sona nos últimos anos polas súas propiedades dixestivas: contén moitas vitaminas e provoca menos reacción alérxica có trigo común. Aínda así, os celíacos non poden comelo porque segue a ter glute.
Estas galletas foron un intento de facer repostería vegana, e estou moi contenta co resultado: non son moi doces, mais teñen un sabor moi intenso e unha textura moi crocante. Ademáis, son moi doadas de facer, non cómpre batedora sequera! A fariña de espelta véndena en tendas de alimentación natural e nalgunhas panaderías, o leite vexetal pode ser de soia ou de améndoa, atópase en case todos os supermercados ;)
Ingredientes (para 30 galletas pequenas, aproximadamente)
250 gr. de fariña de espelta
125 ml. de aceite de xirasol
80 gr de dátiles picados
80 gr. de azucre de caña
80 ml. de leite vexetal
50 gr. de améndoas laminadas
1 culleriña de bicarbonato sódico
1 chisquiño de sal
- Se tendes dátiles enteiros, poñédeos a remollo durante 30 minutos, para que sexan máis doados de picar.
- Prequecemos o forno a 180º.
- Nun bol mesturamos todos os ingredientes AGÁS o aceite, e remexemos ben.
- Engadimos o aceite e remexemos ben cunha culler, ata que quede unha pasta homoxénea. Mesturará de seguida, e aínda que pareza un pouco esfarelada, se toda ten a mesma cor, vale.
- Colocamos papel de forno nunha bandexa.
- Coa axuda da culler e coas mans, facemos bolas do tamaño dunha noz grande, esmagámolas un pouco e colocámolas na bandexa, deixando 3 cm de espacio entre elas. Dá para dúas quendas de forno: máis ou menos caiben 15 galletas na bandexa.
- Cocemos no forno durante 15-20 minutos, ou ata que estean douradas polas beiras.
Que vos parecen? Fixestes algún intento de repostería vegana?
Biscoitos de vainilla estilo vienés
Estes biscoitos (ou galletas) tan curriños son unha especialidade que se toma polo Nadal en Austria, Bohemia e o sur de Alemaña, pero en Viena teñen tanta sona que se toman todo o ano. O seu nome orixinal é Vanillekipferl e teñen a peculiaridade e de deixar un arrecendo tan bo que ides querer patentalo para que a casa cheire sempre así ;)
Se queredes que queden un pouco máis consistentes podedes engadirlle á masa unha xema de ovo, e tamén noces ou avelás picadas. Como teñen tanta "materia graxa", aguantan ben nun tupper ben pechado durante un mes. Sen dúbida, un acompañamento ideal para os almorzos e merendas do inverno!
Ingredientes:
250 gr. de fariña
200 gr. de manteiga, tépeda
100 de améndoas moídas
80 gr. de azucre
Un belisco de sal
Para a decoración
3 culleres de azucre glass
3 culleres de azucre avainillado
- Nun bol mesturamos todos os ingredientes da primeira sección, e batémolos ata formaren unha pasta homoxénea.
- Estendemos un film transparente no mesado, que teña polo menos 40 cm de longo. Colocamos a masa no medio, envolvemos e dámoslle forma de cilindro duns 4 cm de diámetro (dándolle voltas), ten que quedar coma na foto:
- Deixamos arrefriar o cilindro na neveira uns 30 minutos.
- Mentres, poñemos o azucre glass e o avainillado nunca cunca grande e mesturámolos cunha culler.
- Prequentamos o forno a 170º
- Retiramos o film e cortamos cun coitelo fino rodas de entre 1 e 2 cm. de largo (grosor) e despois dividímolas en dúas metades.
- Poñemos papel de forno nunha bandexa e colocamos as metades, torcéndoas un chisco polo medio para que parezan medias lúas.
- Cocemos no forno durante uns 20 min., cando comecen a dourar estarán listas.
- Deixamos arrefriar a bandexa 3 minutos e rebozámolos na cunca do azucre. É importante facelo rápido porque se non collerán o azucre. Se quedamos sen mestura, facemos máis rapidamente, se sobra, podémola gardar para a seguinte quenda!
Que aproveite!
Trenzas de unto e pementa negra - Taralli sugna e pepe
Os taralli son un petisco orixinario do sur de Italia. A súa versión máis coñecida é a que ven da rexión de Puglia: alí fanos con viño e forma redondeada. En Nápoles en cambio, non andan con brincadeiras e elabóranos grandes e con unto! A xente tomaos mentres bebe unha cervexa, e non é de estrañar, ca pementa e o sal é unha combinación ideal. Esta é unha adaptación, algo simplificada, desta receita.
Non é un petisco tan salgado coma pode parecer, está moi bo para merendar cunha cervexa ou un refresco. A verdade é que un pouco de sede si que dá, pero perdoaselle polo sabor tan adictivo que teñen.
Ingredientes (para 10-12 pezas)
400 gramos de fariña de pan, da que se merca na panadería.
100 ml de auga morna
150 gr. de unto (lardo)
1 cadrado de 25 gr de lévedo fresco
1 culleriña de sal
2 culleriñas de pementa negra
Améndoas peladas ao gusto
- Nun bol, botamos a fariña tamizándoa, para que non queden grumos despois. Engadimos o unto, o lévedo, o sal, a pementa e maila auga morna.
- Remexemos coas mans ata que se faga unha masa homoxénea.
- Colocámola nun mesado e seguimos amasando. Deixamola no bol outra vez para que fermente durante 30 minutos, aproximadamente. Se vai frío, deixádea estar unha hora.
- Arrincamos anacos da masa para facer tiras dun 1 cm de diámetro e 30 de lonxitude, aproximadamente. Non hai máis que frotar nas mans ata darlle unha forma homoxénea, como de regaliz gordiña.
- Prequentamos o frono a 150º.
- Cas tiras pódense facer trenzas ou roscos, como podedes ver nas fotos. Se facedes trenzas, cortádeas en anacos de 5 cm.
- Colocámos as amñendoas por riba. Eu empreguei as de tipo marcona, hainas de varias marcas e son as que máis me gustan.
- Cocemos no forno durante media hora, ou ata que estean douradas por riba.
Que aproveite!
Rosca de Reis - Bolo rei
Chego un pouco tarde para que empreguedes esta receita para estes Reis, pero así xa queda para o 2015 ou para cando teñades morriña do rosco.
Nun principio non pensaba poñela, pero como resultou maís doado do que eu pensaba, gustaríame compartir o proceso convosco xa que desta vez tirei fotos de todos os pasos!
As cantidades son para unha rosca mediana, dá para 8 racións. O máis difícil de atopar é a auga de azahar (ese condimento que cheira como a perfume de señora) de uso alimentario: a que venden na farmacia non vale, mellor mirade no supermercado ou nas tendas de ultramarinos.
Tende en conta que hai que fermentar a masa dúas veces, polo que leva unha tarde enteira facelo. Se fai frío na casa, os tempos de fermentación son aínda máis longos!
Ingredientes:
370 gramos de fariña de forza
100 gramos de azucre
125 ml. de leite enteiro
75 gr. de manteiga "en pomada": hai que deixala repousar fóra da neveira ata que estea branda, despois esmagar cun garfo.
25 gramos de fermento fresco (na sección de refrixerados)
1 culler de ron dourado
1 culler de auga de azahar
Pel relada dunha laranxa
10 gr. de sal
1 ovo
1 xema (a clara pódese usar para outra cousa, gardádea)
Azucre extra, améndoas laminadas e guindas, para decorar ao gusto de cada un.
- Quentar un pouco o leite e botalo nunha cunca. Cando estea morno (non quente), botar o fermento e desfacelo cas mans. Deixar actuar 15 minutos a temperatura ambiente.
- Namentres, tamizamos 300 fariña nun bol e engadimos a casca relada da laranxa e o azucre. Remexemos para mesturalo todo.
- Cando pasen os 15 minutos, engadimos o leite, batemos cunha espátula ata que no centro quede unha masa e nas beiras queden restos de fariña.
- Engadimos a manteiga e mailo ron, a auga de azahar, o sal e a xema, seguimos remexendo ata que non se vexa a fariña e a masa pegue un pouco polas paredes do bol.
- Isto é o máis importante: enfariñamos unha superficie lisa e botamos a masa. Coas mans enfariñadas amasamos durante 10-15 minutos. Se vedes que se pega moito, engadide máis fariña dos 70 gr. restantes.
- Botamos un chisco de fariña tamizada nun bol, metemos a bola da masa, tapamos con film transparente e deixamos fermentar durante 2 ou 3 horas nun sitio quente. Ao rematar ten que quedar o dobre de grande do que era, máis ou menos.
- Sacamos a masa, amasamos durante un minuto para quitarlle as bollas de ar que poida ter dentro.
- Preparamos unha bandexa con papel de forno por riba.
- Facemoslle un burato á masa no medio, cos dedos gordos. Colocamos a masa na bandexa, agrandamos o burato e colocamos unha cunca no medio, untada cun chisco de fariña.
- Deixamos fermentar a bandexa nun sitio quente ata que dobre o seu tamaño (1 hora aproximadamente).
- Batemos o ovo restante cunhas pingas de leite. Pintamos o roscon e despois esparexemos o azucre e as améndoas. Podedes engadir guindas, froita confitada, noces, etc. Eu usei este azucre da caña (semellante ao mascabado) para que quedase unha textura con boliñas. Tamén se consegue este efecto se mesturamos azucre normal cunhas pingas de auga nunha taza e remexemos.
- Prequentamos o forno a 160º, cocemos durante 30 minutos, ata que estea ben dourado.
Que aproveite!
Torta de laranxa, mandarina e améndoas
Xa queda pouco para o Nadal, e aproveito para recuperar unha receita que fixen hai un ano e tivo moito éxito entre os comensais en Noiteboa. Se estades fartos de polvoróns e turrón, ide xuntando o ingredientes para probar isto!
Ten un puntiño amargo, porque leva a pel dos cítricos cocida, pero compénsano a améndoa e o azucre: É unha adaptación, quitando o chocolate e cambiando algunhas proporcións, de esta do blog El comidista, seguro que xa o coñecedes :D
Ingredientes (para 15 racións, aproximadamente):
5 ovos
250 gramos de azucre de caña
125 gr. de améndoa moída
100 gr. de fariña (para os celíacos: pódese substituir pola mesma cantidade de améndoa )
1 laranxa
1 mandarina
1 culleriña de fermento Royal
Manteiga ou aceite de xirasol para untar o molde
Azucre glas e/ou améndoas laminadas para decorar
- Cocemos a laranxa e a mandarina durante 30 minutos. Cambiamos a auga e cocemolas outros 30 minutos. Escoamos e deixamos enfriar.
- Prequentamos o forno a 190º
- Nun bon grande batemos os ovos e o azucre. Engadimos as améndoas moídas e batemos.
- Cortamos a mandarina e a laranxa pola metade para ver que non teñan sementes. Partímolas en anacos pequenos, botámolos no bol e batemos.
- Engadimos fariña e fermento á mestura e seguimos batendo ata que teña unha consistencia homoxénea.
- Untamos o molde con mateiga ou aceite de xirasol.
- Cocemos no forno durante 45 minutos, máis ou menos. Para saber se está, introducimos un coitelo na masa, e se sae seco, está listo!
- Decoramos esparexendo o azucre e as améndoas laminadas.
Que aproveite!
