Queique de polenta e pera
A polenta é millo seco e moído, que se pode comer coma un puré (é moi típico no centro e norte de Italia) ou usar mesturado con fariña para queiques e galletas, xa que lles dá unha textura moi especial, moi compacta e ao mesmo tempo moi tenra.
Este doce admite moitas variacións na parte da froita: pódese facer con mazá, arandos, ameixas...etc. Tamén se lle poden engadir froitos secos por riba, a améndoa quédalle moi ben á pera.
Se che gustan os doces a base de millo, podes visitar esta receita de queique de millo, ou estas marabillosas galletas de millo e chocolate.
Ingredientes (para un queique de 8 ou 10 porcións)
250 gr. de azucre
225 gr. de fariña
150 ml. de aceite de xirasol, máis un pouco para o molde
80 gr. de polenta
2 peras grandes, peladas, sen carozo e cortadas en anacos de 1x1cm aprox.
2 ovos grandes
Reladura dun limón
Dúas culleres de fermento químico
Media culleriña de sal
- Prequecemos o forno a 180º, polos dous extremos.
- Engraxamos un molde rectangular cunha culleriña de aceite de xirasol e colocamos papel de forno no molde, que quede ben pegado.
- Esparexemos unha culleriña de azucre sobre o papel, e estendemos as peras cortadas, ocupando toda a superficie.
- Nun bol grande, mesturamos os ovos, o azucre e a reladura de limón, batendo ben.
- Noutro bol mesturamos a fariña, a polenta, o fermento e o sal. Imos engadindo e batendo esta mistura no bol do paso anterior.
- Vertemos no molde e cocemos no forno durante 45-55 minutos. Andade con ollo porque cada forno é distinto.
- Cando a superficie estea ben dourada, pinchamos cunha agulla de calcetar, e se sae seca é que xa está listo.
- Deixamos arrefriar nunha bandexa de rexas, estará máis bo pasadas unhas horas.
Que aproveite!
Biscoito de claras e arandos
Un día tiña moitas claras de sobra despois de facer crema de ovo, e buscando que facer con elas decidín facer un biscoito e aproveitar tamén uns arandos que tiña na neveira. O resultado non puido sair mellor: o contraste entre a masa e os arandos é ben bonito, e o sabor é delicioso. Se vos gustan os biscoitos con froita, botádelle unha ollada a este de mazá con canela, a este de melón ou un de amorodos.
Esta é unha receita para un molde de 25 cm de diámetro. É máis practico usar un desmontable con papel de forno por abaixo, pero isto xa depende dos que teñades na casa. Un redondo ben engraxado tamén vale.
Ingredientes (para 8 racions, aprox)
250 gr. de arandos (frescos ou desconxelados)
250 gr de fariña de trigo, máis duas culleres extra para os arandos
100 gr fariña de centeo (podese substituir pola de trigo)
8 claras de ovo
Un iogur natural
120 ml de aceite de xirasol
8 gr. de fermento quimico (tipo Royal)
Media culleriña de extracto de vainilla
Un belisco de sal
Azucre glass para decoraren
- Prequecemos o forno a 180 gr e engraxamos o molde con manteiga ou aceite.
- Nun bol poñemos as claras, o iogur, o aceite e o extracto de vainilla. Batemos ben.
Nun prato fondo mesturamos as fariñas, o fermento e o sal. - Engadimos pouco a pouco a mestura do paso 2 no bol do paso 1, sen deixar de bater.
- Nun prato fondo ( pode ser o mesmo) botamos as dúas culleres extra de fariña e os arandos, lavados e secados. Rebozámolos con coidado e pasamolos por un escoador para retirar o exceso de fariña.
- Botamos 3/4 partes da masa no molde. Esparexemos a metade dos arandos por riba.
- Botamos a masa restante por riba e a outra metade dos arandos. Algúns afundirán, non pasa nada.
- Cocemos no forno durante 30-35 minutos. Metemos unha agulla de calcetar, se sae seca estará listo. Pode ser que qede pálido por riba, de ser así poñemos calor só por arriba e deixámolo 5 minutos máis.
- Deixamos arrefriar e decoramos con azucre glass. Se quedasen restos de fariña, vanse disimular así ;)
Biscoitos de vainilla estilo vienés
Estes biscoitos (ou galletas) tan curriños son unha especialidade que se toma polo Nadal en Austria, Bohemia e o sur de Alemaña, pero en Viena teñen tanta sona que se toman todo o ano. O seu nome orixinal é Vanillekipferl e teñen a peculiaridade e de deixar un arrecendo tan bo que ides querer patentalo para que a casa cheire sempre así ;)
Se queredes que queden un pouco máis consistentes podedes engadirlle á masa unha xema de ovo, e tamén noces ou avelás picadas. Como teñen tanta "materia graxa", aguantan ben nun tupper ben pechado durante un mes. Sen dúbida, un acompañamento ideal para os almorzos e merendas do inverno!
Ingredientes:
250 gr. de fariña
200 gr. de manteiga, tépeda
100 de améndoas moídas
80 gr. de azucre
Un belisco de sal
Para a decoración
3 culleres de azucre glass
3 culleres de azucre avainillado
- Nun bol mesturamos todos os ingredientes da primeira sección, e batémolos ata formaren unha pasta homoxénea.
- Estendemos un film transparente no mesado, que teña polo menos 40 cm de longo. Colocamos a masa no medio, envolvemos e dámoslle forma de cilindro duns 4 cm de diámetro (dándolle voltas), ten que quedar coma na foto:
- Deixamos arrefriar o cilindro na neveira uns 30 minutos.
- Mentres, poñemos o azucre glass e o avainillado nunca cunca grande e mesturámolos cunha culler.
- Prequentamos o forno a 170º
- Retiramos o film e cortamos cun coitelo fino rodas de entre 1 e 2 cm. de largo (grosor) e despois dividímolas en dúas metades.
- Poñemos papel de forno nunha bandexa e colocamos as metades, torcéndoas un chisco polo medio para que parezan medias lúas.
- Cocemos no forno durante uns 20 min., cando comecen a dourar estarán listas.
- Deixamos arrefriar a bandexa 3 minutos e rebozámolos na cunca do azucre. É importante facelo rápido porque se non collerán o azucre. Se quedamos sen mestura, facemos máis rapidamente, se sobra, podémola gardar para a seguinte quenda!
Que aproveite!
Queique de marmelo
Cando digo marmelo refírome á pasta, non á froita. Todo un clásico nos fogares galegos, faise en outono e dura case todo o ano: se se toma sempre con queixo pode chegar un punto de saturación...Igual que me pasou a min hai uns días.
Como resultado da investigación de receitas novas co marmelo saiu este queique. A súa textura é un pouco especial: a xelatina que contén o marmelo fai que non soba tanto coma outros queiques e quede máis denso e "areoso". É ideal para tomar cun té ou cun café, xa que o sabor non é demasiado intenso, e se lle sumamos o arrecendo a canela... está incrible!
Ingredientes (para un molde de 24 cm. de diámetro)
250 gr. de marmelo
3 ovos
180 gr de fariña
80 ml. de aceite de oliva
100 ml. de leite gordo (enteiro!)
Unhas pingas de zume de limón
9 gr de fermento (tipo "Royal")
Un belisco de sal
1/4 de culleriña de canela
Aceite de xirasol para engraxar o molde
Azucre glass ou améndoas para decoraren
- Prequentamos o forno a 180º
- Nun bol ou nunha pota, quentamos o marmelo co zume de limón: pode ser ao lume ou no microondas, con que estea tépedo abonda.
- Coa batedora de variñas, remexemos a pasta cos ovos, o aceite e o leite ata que quede un líquido uniforme.
- Mesturamos a fariña e o fermento nun prato fondo e engadímola aos poucos no líquido do paso 3.
- Engraxamos o molde e metémolo a cocer no forno durante 30 min., ou ata que estea ben dourado por riba e ao meter unha agulla de calcetar (ou coitelo) saia seca.
- Deixamos arrefriar antes de consumir.
Que aproveite!
Torta bicolor - Marmor kuche
Esta receita ten orixe alemá, onde se fai no inverno (como se pode adiviñar, ten calorías arreo). Triunfa bastante cos nenos porque ao abrila queda moi bonita: marmor quere decir mármore, polas vetas.
Esta é unha variante un pouco máis lixeira, cambiando o cacao pola marmelada de amoras. Ten un toque un pouco semellante á bica, e queda bastante seca: é ideal para mollar no te ou no café, mais non aguanta moitos días sen se converter nunha pedra. Se vos pasa, sempre podedes facer un pudin con ela.
Ingredientes (para unha torta de 8-10 racións)
3 ovos
375 gr. de fariña
250 gr. de azucre
125 ml. de aceite de xirasol + un pouco para engraxar
1 culleriña de fermento tipo Royal
4-5 culleres de marmelada de amoras (ou arandos)
Un chisco de pel relada de limón
Un chisco de sal
- Separamos as claras das xemas.
- Nun bol grandeiro, cun batedor de variñas, facemos as claras a punto de neve ata que estea consistente.
- Noutro bol, botamos as xemas e mais o azucre e batemos ata que a masa quede de cor pálida.
- Engadimos o aceite, seguimos batendo.
- Mesturamos a fariña co fermento e o limón, despois vertemos a mestura (a modiño) no mesmo bol onde antes botamos o aceite.
- Engadimos con moita conta o punto de neve no segundo bol, para non romper as burbullas de aire temos que bater ca man.
- Prequentamos o forno a 180º
- Engraxamos un molde e vertemos a metade da masa dentro.
- Botamos a mermelada no bol e mesturamos ben ata que a masa estea oscura e homoxenea.
- Cunha culler, botamos o resto da masa facendo pegotes na superficie da masa branca.
- Cun coitelo pequeno ou unha variña, remexemos un pouco para que se fagan "vetas" no interior da masa.
- Cocemos durante 40 minutos, aproximadamente. Para saber se está listo, introducide un coitelo limpio no medio, se sae seco é que xa está.
Que aproveite!
