Brownies de chocolate e centeo
Os brownies apareceron por primeira vez nos EEUU no século XIX, e as súas orixes comezan na exposición internacional de Chicago. Disque Bertha Palmer, a muller dun famoso hosteleiro da cidade, pediulle ao cociñeiro que fixese unha sobremesa que se pudiese meter nas caixiñas de almorzo que repartían no pavillón das mulleres. O requisito era que fose máis pequeno e doado de comer cas mans que un queique normal. O doce non tiña ningún nome en particular, pero axiña se correu a voz e apareceu nos libros de cociña, chámandose finalmente brownie ("marronciño") pola súa cor.
Este non é un brownie ao uso: non leva moitos anacos dentro, leva fariña de centeo (que lle dá un sabor marabilloso) e leva pel de laranxa relada. O resultado, non cómpre que volo diga, é espectacular! Eu tomeino con xeado de vainilla, pero podedes usar nata batida, ou tomalo de merenda con café con leite ou té.
Ingredientes (para 8-10 racións)
200 gr. de chocolate negro, 70% de cacau
160 gr. de manteiga sen sal, máis un chisco para o molde
150 gr. de fariña de centeo
4 ovos
90 gr. de azucre
90 gr. de azucre moreno natural (mellor se é mascobado ou demerara)
60 gr de noces ou (améndoas) picadas
Reladura de media laranxa
Un belisco de sal
- Prequecemos o forno a 180º
- Nunha pota pequena metemos o chocolate en anacos e a manteiga. Derretemos a lume moi baixo, sen deixar de remexer cunha culler de pau.
- Nun vaso separamos media clara dun ovo. Deixamolo para o final.
- Batemos os 3 ovos e medio co azucre e o sal ata que collan unha cor pálida.
- Incorporamos a mestura do paso 3 na mestura do paso 1, batendo a modiño e con movementos amplos.
- Engraxamos o molde ca manteiga e enchémolo ca masa.
- No vaso do paso 3 engadimos as noces e a reladura de laranxa. Batemos ata que comece a facer montar, non fai falla facer punto de neve pero si ten que subir un pouco.
- Cun picel de silicona ou unha culler, estendemos a mestura do vaso por riba da masa.
- Cocemos no forno durante 30 minutos, aproximadamente, ata que teña fendas por riba, estea feito polas esquinas e crudiño por dentro.
Deixamolo arrefriar e servímolo do tempo ou morno do micro e...que aproveite!
Cadradiños de chocolate (sen forno)
Esta receita é unha das máis sinxelas que levamos publicado, está pensada para facer con cativos ou para aqueles que non teñen forno na casa. Bueno, en realidade é para calquera que giste do chocolate. Se estades nese grupo, mirade tamén esta receita de torta de mousse de chocolate e café ou esta de cookies de chocolate: lambiscadas para todos!
Unha vez feita pódese gardar varios días na neveira ou incluso no conxelador.
Ingredientes (para 9 ou 12 cadrados, dependendo do molde e as porcións)
300 gr. de chocolate de fundir
180 ml. de leite condensado
100 gr. de galletas
80 de noces
30 gr. de cacau en po
- Picamos as galletas nunha trituradora ata que se fagan po.
- Nun bol de cerámica botamos 100 gr. de chocolate e fundímolos no microondas. A mellor opción é poñelo en modo "Desconxelar" e facer intervalos de 30 segundos, revisando e remexendo cada vez.
- Nun bol grande mesturamos o po do paso 1, o cacau, o leite condensado, as noces picadas e o chocolate derretido, remexendo cunha culler de pau.
- Nun molde cadrado ou rectangular estendemos a masa e aplastámola ca culler de pau ata que quede lisa e uniforme. Deixamos arrefriar.
- Derretermos o resto do chocolate repatindo o paso 2, estendémolo por riba usando unha culler normal, ata que quede liso. Deixamos arrefriar fóra e logo metémolo no frigorífico, deixándoo repousar a lo menos dúas horas. Ao día seguinte aínda estará mellor.
Que vos parece? Ídelo facer na casa?
Loxe mareiro: unha crónica
Volvemos das vacacións de verán cun artigo un chisco diferente: unha crítica a un restaurante. De cando vez irei poñendo recensións de sitios que me teñan gustado, comezando polo extraordinario Loxe Mareiro, o restaurante do grupo Abastos en Carril, a carón de Vilagarcía de Arousa.
O motivo de comezar con este restaurante, aparte de que a comida estaba boísima, é que me pareceu un proxecto moi completo, dende a arquitectura (é un almacén de pescadores rehabilitado, velaí o nome), a decoración (sinxela pero moi efectiva), a reivindicación do produtos do mar e a experimentación nos sabores e texturas.
Este restaurante está no paseo marítimo de Carril, e ten tres partes: a terraza, o interior con vistas ao paseo e o salón que está detrás da cociña. Unha das cousas que me chamou a atención é que esta está aberta e ao pasar pódese ver a preparación do xantar (os caldos, a grella, os "empratados"), un proceso que me gustaría ter visto con máis calma, pero non quería quedar aí no medio do corredor...
Ao mediodía hai varias opcións para xantar: o día que fun eu había un menú de 35 euros con peixe fresco, un menú un pouco máis longo por 45 euros e tamén pratos á carta. Os prezos son sen bebida, e paga a pena salientar que hai unha boa carta de viños, con moitas referencias do país. Ata onde sei, o menú de noite é diferente, así que é mellor chamar antes para se asegurar.
Eu probei o menú degustación máis longo, que ten algúns pratos clásicos do menú Abastos e algúnhas elaboracións novas que imaxino son probas para logo ir incorporando á carta. Velaiquí vai unha descrición dos pratos que máis me gustaron:
Tiradito de San Martiño: os tiraditos son un prato típico de Perú, algo semellantes ao carpaccio. peixe fresco cortado moi fino con mollo de cítricos e neste caso, acompañado de tiriñas cenoura asada. A combinación da frescura do peixe e a textura e o leve sabor a queimado é abraiante.
Escuma de auga de mar con algas e maonesa de ourizo de mar. É coma unha nube de golosina, pero moi lene, que se desfai na boca. É difícil describir o sabor, pero non é como auga de mar literal, está moito máis bo.
Sardiña e a súa espiña: un lombo de sardiña un pouco mariñado, acompañado de mollo de aceite aromatizado con herbas e xeado de pan. A espiña da sardiña está aromatizada, fritida (está ben crocante) e leva un boliño de masa na cabeza. Unha elaboración súper orixinal que daba gusto mirar, e comer, claro.
Empanada de salmonete: penso que este foi o meu favorito. É unha versión particular da empanada, comezando pola masa, que leva trigo mouro. Despois úntase cun caldo concentrado de peixe e métese ao forno, repetindo a operación. Por riba leva o salmonete co seu mollo, e non leva tapa. ESPECTACULAR.
Xurelo cociñado en dous tempos: Un lombo de xurelo sen pel que se coce a lume moi lento durante varias horas e despois pásaselle o soprete para que colla unha textura crocante. Vai acompañado de gominoliñas de vermú e laranxa (as tiras brancas non lembro o que eran, quedaron eclipsadas), e está delicioso!
Sobremesa de chocolate Loxe Mareiro: un festival para os máis larpeiros, este prato leva chocolate en diferentes texturas: xeado, en sifón, nunha especie de mousse e en faragullas crocantes. Como a imaxe vale máis que mil palabras, non engado máis ;)
Gustaríame destacar tamén o atento que é o servizo, e tamén pan, que é unha tolemia do bo que está. Dixéronnos que leva centeo e auga de mar, e é o mesmo que logo se utiliza para facer o xeado. Chega á mesa un pouco quentiño, é adictivo.
Ata aquí a miña primeira crítica, ¿qué vos pareceu? Deixade a vosa opinión ou recomendacións nos comentarios, ou no Twitter.
Xeado de chocolate negro
Despois do éxito das receitas do xeado de cheesecake ou o de lima e alfábega, hoxe traemos un xeado máis tradicional que de seguro ha gustar a todo o mundo: xeado de chocolate negro! Para un resultado espectacular é mellor investir nun chocolate de calidade, que teña a lo menos un 70% de cacao. A marca Lindt é moi boa, así coma a "JD Gross", que venden nos supermercados Lidl. Para facer contraste acompañarémolo dunha mermelada de framboaesa ou laranxa amarga, que combinan moi ben co chocolate.
Veredes que a receita non especifico o tipo de leite nin de nata, porque isto depende moito da graxa que lle queirades meter. Eu fíxeno con leite desnatado e nata 20% MG porque era o que tiña na casa, pero canta máis cantidade de graxa, máis aveludado ha quedar. Ollo: precísase unha máquina de facer xeados.
Ingredientes (para 3/4 de litro, máis ou menos)
500 ml. de leite
200 ml de nata
150 gr. de azucre
125 gr. de chocolate negro
4 xemas de ovo
65 gr. de cacao en po
1 culleriña de extracto de vainilla
Un belisco de sal
Améndoas, marmelada de framboesa ou laranxa amarga para acompañaren
- Botamos o leite e a nata nunha tixola ben grande. Quecemos a lume medio, e disolvemos o chocolate e mailo cacao en po. Retiramos do lume.
- Nun bol, batemos as xemas de ovo durante 1 minuto. Despois engadimos o azucre e batemos ata que colla unha textura pastosa e aclare a súa cor.
- Botamos un cuarto da mestura da tixola, aos poucos para que non calle o ovo de todo, e remexemos ben ata que non se distingan as dúas texturas.
- Botamos o contido do bol de volta na tixola, e quecemos de novo a lume medio, remexendo cunha culler de pau ata que espese. Para que vos fagades unha idea, ao pasaren o dedo pola culler, ten que quedar unha liña limpa, sen que a mestura se volte xuntar inmediatamente no medio da liña.
- Engadimos o sal e o extracto de vainilla, remexemos.
- Deixamos arrefriar e metemos no frigorífico durante unha hora.
- Metémolo na máquina de xeados segundo as instruccións do fabricante, ata acadar a textura desexada. Normalmente para que quede firme cómpre deixala entre 45 min e unha hora.
- Unha vez feito, o xeado aguanta 3 ou 4 días no conxelador, metido nun recipiente con tapa. Lembrade sacalo 10 minutos antes de comelo para desgustalo ao máximo.
Que aproveite!
Cinco cousas xeitosas que se poden facer no microondas
O microondas case sempre se usa para quentaren o leite ou as sobras do día antes, pero tamén pode facer avío noutras situacións. Velaiquí tendes unha pequena escolma de trucos.
Se vos gustan este tipo de artigos, lembrade os cinco trucos para facer tortilla de patacas, ou os cinco trucos para facer ben a pasta. E se sabedes algún truco máis co microondas, contádeo nos comentarios!
- Facerlle un remollo exprés aos garavanzos/lentellas ou fabas: Se esquecestes poñer os grans a remollo a noite antes, metédeos nun bol cubertos de auga e metédeos no microondas a potencia máxima durante 10 minutos. Despois deixádeo repousar 40 minutos máis dentro, e voilà! Listos para cocer!
- Asar patacas: se non tendes forno e queredes unhas patacas asadas que non costa nada de facer, botádelle un ollo a este artigo, do sempre recomendable blog de María Tesouro. Unha guanición de primeira!
- Pelar allos máis rápidamente: se metedes os dentes de allo durante 15 segundos a temperatura media, despois será moito máis doado quitarlles a pel.
- Arrenxar o mel "duro": cando leva un tempo no bote ou vai moito frío, o mel queda duro e pode ser difícil de estender. Para solucionalo, metémolo 30 segundos a temperatura media e voltará ao seu esplendor. Se aínda quedase duro, repetimos a operación. Vale o mesmo para a Nutella fría ou resesa.
- Facer un brownie nun minuto: só cómpre unha taza e os ingredientes, non poño receita porque Internet está cheo delas, coma por exemplo esta. Vai ideal cunha bola de xeado de vainilla, que derretirá co calorciño do brownie. Un consello: O mellor é comelo nada máis facelo, porque aguantar o que se di aguantar, non aguanta ben.