Panquecas
Hoxe traemos unha receita ben sinxela, unhas panquecas para almorzar desas que se ven tanto nas películas de USA. As panquecas non teñen case sabor de si, o bonito é a súa textura e que combinan con todo . Teñen tantos buratiños que absorben calquera líquido que se lle bote: leite condensado, zume de pradairo (maple syrup), mel quente, etc.
Nalgunhas tendas de produtos nortemericanos venden un preparado ao que engadirlle leite, pero a non ser que sexades un pouco langráns, isto faise na casa en 5 min máis o tempo de tixola. É recomendable usar unha pequena (de 12-16 cm. de diámetro) porque teñen que ter alomenos un centímetro de grosor para que queden ben. O truco é ir facendo ata que remate a masa, non cómpre ser moi exactos!
Ingredientes (para 4 ou 5 panquecas coma as da foto: é un prato pequeno)
180 gr de fariña
180 ml de leite
Un ovo
Unha culleriña de fermento químico
Unha culler de manteiga en pomada (opcional)
Un belisco de sal
Manteiga ou aceite de xirasol para a tixola
- Quecemos a tixola a lume medio cun pouco de manteiga ou aceite (3 ou 4 pingas bastarán).
- Nun bol betemos o leite co ovo e a menteiga tépeda.
- Imos engadindo a fariña, o fermento e o sal. Non fai falta batelo moito, cando teña unha consistencia similar ás filloas xa vale.
- Botamos un pouco de masa na tixola, cando doure por abaixo dámoslle a volta, en total 2-4 minutos por lado. Ao principio o lume terá que estar un pouco máis alto, despois pódese baixar.
- Repetimos o proceso para todas as panquecas.
- Servimos quentes co condimento que máis vos guste.
Que aproveite!
Queique de polenta e pera
A polenta é millo seco e moído, que se pode comer coma un puré (é moi típico no centro e norte de Italia) ou usar mesturado con fariña para queiques e galletas, xa que lles dá unha textura moi especial, moi compacta e ao mesmo tempo moi tenra.
Este doce admite moitas variacións na parte da froita: pódese facer con mazá, arandos, ameixas...etc. Tamén se lle poden engadir froitos secos por riba, a améndoa quédalle moi ben á pera.
Se che gustan os doces a base de millo, podes visitar esta receita de queique de millo, ou estas marabillosas galletas de millo e chocolate.
Ingredientes (para un queique de 8 ou 10 porcións)
250 gr. de azucre
225 gr. de fariña
150 ml. de aceite de xirasol, máis un pouco para o molde
80 gr. de polenta
2 peras grandes, peladas, sen carozo e cortadas en anacos de 1x1cm aprox.
2 ovos grandes
Reladura dun limón
Dúas culleres de fermento químico
Media culleriña de sal
- Prequecemos o forno a 180º, polos dous extremos.
- Engraxamos un molde rectangular cunha culleriña de aceite de xirasol e colocamos papel de forno no molde, que quede ben pegado.
- Esparexemos unha culleriña de azucre sobre o papel, e estendemos as peras cortadas, ocupando toda a superficie.
- Nun bol grande, mesturamos os ovos, o azucre e a reladura de limón, batendo ben.
- Noutro bol mesturamos a fariña, a polenta, o fermento e o sal. Imos engadindo e batendo esta mistura no bol do paso anterior.
- Vertemos no molde e cocemos no forno durante 45-55 minutos. Andade con ollo porque cada forno é distinto.
- Cando a superficie estea ben dourada, pinchamos cunha agulla de calcetar, e se sae seca é que xa está listo.
- Deixamos arrefriar nunha bandexa de rexas, estará máis bo pasadas unhas horas.
Que aproveite!
Biscoito de claras e arandos
Un día tiña moitas claras de sobra despois de facer crema de ovo, e buscando que facer con elas decidín facer un biscoito e aproveitar tamén uns arandos que tiña na neveira. O resultado non puido sair mellor: o contraste entre a masa e os arandos é ben bonito, e o sabor é delicioso. Se vos gustan os biscoitos con froita, botádelle unha ollada a este de mazá con canela, a este de melón ou un de amorodos.
Esta é unha receita para un molde de 25 cm de diámetro. É máis practico usar un desmontable con papel de forno por abaixo, pero isto xa depende dos que teñades na casa. Un redondo ben engraxado tamén vale.
Ingredientes (para 8 racions, aprox)
250 gr. de arandos (frescos ou desconxelados)
250 gr de fariña de trigo, máis duas culleres extra para os arandos
100 gr fariña de centeo (podese substituir pola de trigo)
8 claras de ovo
Un iogur natural
120 ml de aceite de xirasol
8 gr. de fermento quimico (tipo Royal)
Media culleriña de extracto de vainilla
Un belisco de sal
Azucre glass para decoraren
- Prequecemos o forno a 180 gr e engraxamos o molde con manteiga ou aceite.
- Nun bol poñemos as claras, o iogur, o aceite e o extracto de vainilla. Batemos ben.
Nun prato fondo mesturamos as fariñas, o fermento e o sal. - Engadimos pouco a pouco a mestura do paso 2 no bol do paso 1, sen deixar de bater.
- Nun prato fondo ( pode ser o mesmo) botamos as dúas culleres extra de fariña e os arandos, lavados e secados. Rebozámolos con coidado e pasamolos por un escoador para retirar o exceso de fariña.
- Botamos 3/4 partes da masa no molde. Esparexemos a metade dos arandos por riba.
- Botamos a masa restante por riba e a outra metade dos arandos. Algúns afundirán, non pasa nada.
- Cocemos no forno durante 30-35 minutos. Metemos unha agulla de calcetar, se sae seca estará listo. Pode ser que qede pálido por riba, de ser así poñemos calor só por arriba e deixámolo 5 minutos máis.
- Deixamos arrefriar e decoramos con azucre glass. Se quedasen restos de fariña, vanse disimular así ;)
"Clafoutis" de mazá
O clafoutis é un doce orixinario da rexión francesa de Limousin, onde hai moitas e moi afamadas cereixas. A receita tradicional é con esa froita, pero hoxe en día son populares as variacións con amorodos, ameixas ou neste caso, mazás. A singularidade é a súa textura, non se parece a un biscoito senón a unha mestura entre un flan e un panqueque. Soa raro, mais está moi bo.
E un doce moi sinxelo e saboroso, que sabe mellor 24 ou 48 horas despois de facelo. Se vos gustan os doces con mazás, podedes pasarvos por esta receita de masa de follado con mazás caramelizadas, ou por esta outra de compota de mazá con lima e cardadamomo.
Ingredientes (dá unhas oito racións)
Para a parte de abaixo:
4 mazás
2 culleres de azucre moreno
2 culleres de zume de limón
2 culleres de manteiga + un chisco para o molde
1/2 culleriña de canela
Para a parte superior (masa):
Un iogur natural
85 ml de leite
3 ovos
80 gr de fariña
80 gr. de azucre
1/2 culler de extracto de vainilla
Un belisco de sal
- Prequecemos o forno a 190º, con calor arriba e abaixo.
- Untamos un molde redondo de 25 cm. de diámetro (aprox) cun pouco de manteiga.
- Pelamos as mazás, quitámoslle o carozo (a parte central cas sementes) e partimos cad unha en 16 anacos en vertical.
- Botámolas nun bol grande e mesturámolas co zume de limón.
- Botamos a manteiga nunha tixola e quecémola a lume medio, despois botamos as mazás e deixamos cocer 5 minutos, ata que comecen a transparentar.
- Botamos o azucre moreno e a canela e remexemos ben para que se mesture.
- Deixamos cocer 10 minutos, cunha tapa por riba.
- Sacámos a tixola do lume e deixamos arrefriar.
- Nun bol grande batemos os ovos co iogur, o leite e mailo extracto de vainilla. Cando estean ben batidos, engadimos o azucre e o sal, e despois a fariña: mellor tamizada cun escoador.
- Botamos as mazás cocidas no molde do paso 2, e despois engadimos a masa por riba.
- Cocemos no forno durante 45 minutos, vixilando que non se pase. Ha de quedar firme e dourada por riba e polas beiras.
- Servimos morna ou deixámola estar ata o día seguinte, que ha de saber mellor. Eu decoreina cun pouco de azucre glas, pero isto é opcional.
Que aproveite!
Brownies de chocolate e centeo
Os brownies apareceron por primeira vez nos EEUU no século XIX, e as súas orixes comezan na exposición internacional de Chicago. Disque Bertha Palmer, a muller dun famoso hosteleiro da cidade, pediulle ao cociñeiro que fixese unha sobremesa que se pudiese meter nas caixiñas de almorzo que repartían no pavillón das mulleres. O requisito era que fose máis pequeno e doado de comer cas mans que un queique normal. O doce non tiña ningún nome en particular, pero axiña se correu a voz e apareceu nos libros de cociña, chámandose finalmente brownie ("marronciño") pola súa cor.
Este non é un brownie ao uso: non leva moitos anacos dentro, leva fariña de centeo (que lle dá un sabor marabilloso) e leva pel de laranxa relada. O resultado, non cómpre que volo diga, é espectacular! Eu tomeino con xeado de vainilla, pero podedes usar nata batida, ou tomalo de merenda con café con leite ou té.
Ingredientes (para 8-10 racións)
200 gr. de chocolate negro, 70% de cacau
160 gr. de manteiga sen sal, máis un chisco para o molde
150 gr. de fariña de centeo
4 ovos
90 gr. de azucre
90 gr. de azucre moreno natural (mellor se é mascobado ou demerara)
60 gr de noces ou (améndoas) picadas
Reladura de media laranxa
Un belisco de sal
- Prequecemos o forno a 180º
- Nunha pota pequena metemos o chocolate en anacos e a manteiga. Derretemos a lume moi baixo, sen deixar de remexer cunha culler de pau.
- Nun vaso separamos media clara dun ovo. Deixamolo para o final.
- Batemos os 3 ovos e medio co azucre e o sal ata que collan unha cor pálida.
- Incorporamos a mestura do paso 3 na mestura do paso 1, batendo a modiño e con movementos amplos.
- Engraxamos o molde ca manteiga e enchémolo ca masa.
- No vaso do paso 3 engadimos as noces e a reladura de laranxa. Batemos ata que comece a facer montar, non fai falla facer punto de neve pero si ten que subir un pouco.
- Cun picel de silicona ou unha culler, estendemos a mestura do vaso por riba da masa.
- Cocemos no forno durante 30 minutos, aproximadamente, ata que teña fendas por riba, estea feito polas esquinas e crudiño por dentro.
Deixamolo arrefriar e servímolo do tempo ou morno do micro e...que aproveite!
